I
In haar resensie van Sitting pretty: White Afrikaner Women in Post-apartheid South-Africa van Christi van der Westhuizen ("Hoe ry die boerinne sit-sit so", 12 deser) meen Hannelie Booyens dat wyle Susan Sontag 'n feminis was. Dit is helaas nie die geval nie. Sontag is gereeld gekritiseer dat sy nie standpunt ingeneem het vir vroueregte nie en in 'n beroemde debat tussen haar en Adrienne Rich, die befaamde Amerikaanse digter in die New York Review of Books in 1975 meen sy dat feministe is "all too eager to dump the life of reason (along with the idea of authority) into the dustbin of 'patriarchal history.' ” Dit is Sontag se siening; nie myne nie. (Sontag v. Rich/ Or, Before Feminism Went Pastel | The New Yorker. Besoek 17 Desember 2017).
In haar resensie van Sitting pretty: White Afrikaner Women in Post-apartheid South-Africa van Christi van der Westhuizen ("Hoe ry die boerinne sit-sit so", 12 deser) meen Hannelie Booyens dat wyle Susan Sontag 'n feminis was. Dit is helaas nie die geval nie. Sontag is gereeld gekritiseer dat sy nie standpunt ingeneem het vir vroueregte nie en in 'n beroemde debat tussen haar en Adrienne Rich, die befaamde Amerikaanse digter in die New York Review of Books in 1975 meen sy dat feministe is "all too eager to dump the life of reason (along with the idea of authority) into the dustbin of 'patriarchal history.' ” Dit is Sontag se siening; nie myne nie. (Sontag v. Rich/ Or, Before Feminism Went Pastel | The New Yorker. Besoek 17 Desember 2017).
'n Ruk gelede het Francois Smith vir Camille Paglia as 'n feminis tipeer. Eerder 'n gender-teoretikus wat heel skerp is oor die "sobbing sisters of morality."
Daar is bepaald verskillende feminismes, maar 'n uitgesproke vrou is nie noodwendig eensgesind met 'n ban-the-man, #MeToo-aanslag nie.
Gender-kwessies is bepaald meer kompleks.
II
'n Kritikus wat Sontag as feminis lees, begryp nie hierdie skrywer se komplekse siening van gender en die rol van die intellektueel nie. (Vir 'n volledige bespreking sien Woorde wat weeg | Vyf essays oor Sontag. Besoek 18 Desember 2017).
Die intellektueel moet gedistansieerd waarneem en ten spyte van feministiese aanvalle op haar, het sy hierdie rol bewaar. Haar persoonlike verhouding met Annie Leibovitz is iets heel anders net soos die dokumentêre rolprent, Regarding Susan Sontag (Nancy Kates, 2014) veel verklap van haar lesbiese verhoudings.
Sy vertel van haar liefde vir boeke en hoe sy soms as jongeling wanneer sy die guts had 'n boek gesteel het uit 'n boekwinkel.
Onderhoude, voorlesings uit haar werk, haar eie stem, 'n verteller (voice over) gee 'n blik op hierdie briljante, enigmatiese vrou.
Oxford, Parys (waar sy Barthes leer ken het) en later New York waar haar essays oor fotografie, lees, films, menseregte steeds bly staan.
Bibliografie:
Regarding the Pain of Others (2003)
Where the stress falls (2003)
In America: A Novel (2000)
Conversations with Susan Sontag (1995)
The Volcano Lover: A Romance (1993)
Alice in Bed: A Play in Eight Scenes (1993)
The Volcano Lover: A Romance (1992)
Under the Sign of Saturn (1991)
The Way We Live Now (1991)
On Photography (1990)
Against Interpretation, and Other Essays (1990)
Illness As Metaphor; And, Aids and Its Metaphors (1990)
Aids and Its Metaphors (1989)
Illness As Metaphor (1988)
Against Interpretation, and Other Essays (1986)
A Susan Sontag Reader (1982)
Under the Sign of Saturn (1980)
Against Interpretation, And Other Essays (1978)
I, Etcetera (1978)
Illness As Metaphor (1978)
On Photography (1977)
Brother Carl; A Filmscript (1974)
Duet for Cannibals; A Screenplay (1970)
Styles of Radical Will (1969)
Against Interpretation, and Other Essays (1966)
© Joan Hambidge
