Gespierde hings, my teuelgreep tem jou
trots,
boetseer die ritme van jou vaart ...
Elisabeth Eybers: 'Amasone'
Die aard van dig is dat dit immer bly dikteer;
dit wis jy met afstand en ironie as selfbevestiging.
In die verte tot woordimmigrant gepromoveer,
ry jy perd in die vleuels van jou verbeelding.
Uitermate, uitgedien is elke digterlike verweer,
'n antwoord op jou, niks meer as selfverloëning?
© Joan Hambidge
