Vanoggend skarrel
ek in die kombuis
warm oorskietkos op
en dink aan Eybers wat skryf
aan die digter van Gunsfontein:
moeilik om poësie te skryf
(v)oor panne en potte.
Arthur Miller
meen in 1935 was Amerika
far beyond the reach of prayer
as a collapsed bridge.
Watter brug had hy in gedagte?
Nie die Brooklynbrug nie,
die eerste staalkonstruksie
voltooi in 1883 met 20 werkers
wat sterf aan caisson-siekte.
Daardie brug staangemaak
in vele gedigte oorleef
dekompressie en in my skryfsel
dink ek aan hierdie harp en altaar
soos Hart Crane dit besing.
Daar is nog tyd en plek vir gebed en dig
terwyl ek, met oorskietkos uitgeskep,
aanpaksels van my pot wegskuur:
oor daardie brug heen-en-weer gereis
ooggetuie van 'n tyd voor-en-na
9/11, hierdie pandemie tot
'n vervloekte slot ópgehef.
© Joan Hambidge
