Lourens Fourie. Leuens en ander
liegstories. Lapa, 2007. ISBN 97807993
4076 1.
Resensent: Joan
Hambidge
Stel jou ‘n lewe
sonder humor voor? Trouens, die sogenaamde ‘lag met die traan’ het ons al almal
deur donker dae gedra en in my biblioteek staan ‘n galery van groot humoristiese
skrywers met Woody Allen as die koning.
Sy werk as
gehoorkomediant is waarskynlik net so kragtig as sy snaakse rolprente.
Natuurlik is
daar verskillende vorme van lag. Die uitbundige uit-jou-maag-uit-lag versus die
lip-op-‘n-plooi-trek-glimlag. Lag kan ook venynig en ten koste van iets /
iemand wees as ons Freud glo in Grappe en hul verhouding tot die onbewuste.
Wys my waarvoor
jy lag en ek sal jou vertel wie jy is.
Die ergste van
erg is natuurlik wanneer ‘n mens ‘n grap of anekdote vertel en niemand lag
nie.
My versameling
Truly Tasteless Jokes wat op elke stereotiep en afwying gemik is, neem lag na
die kader van die onbehoorlike. Hoeveel grappe sirkuleer nie ná ‘n skandaal of
ellende nie? Jurie Els is ‘n Springbok in Kleilat en nog veel meer…
Dan is daar die
fyn spothumor van Dana Snyman en Blou Willem wat soms in die kol is.
Verder terug ‘n
koning in Afrikaans: Jan Spies.
Hier is snaakse
uitdrukkings soos “so gespanne soos ‘n sendeling in ‘n escort agency” (p. 68)
in ‘n verhaal “Die dal van doodskaduwee” wat vir hierdie leser onsnaaks bly ten
spyte van die poging om snaaksighede op te stapel.
Kennelik wil die
outeur ‘n ouwêreld bewaar: nagmaal, dominee Lentegeur, ‘n piekniek, jongetjies
en nooientjies (p.20) oor ‘n boerbok wat onmin saai. Dalk snaaks vir diegene
wat daar was, maar vir die leser bly humor se skietbevel hier uit.
Natuurlik is
daar ‘n verhaal oor ‘n nagkar wat weer Oom Kootjie Emmer aan die vergetelheid
ontruk. Hier is dit ‘n rooftog waar die nagkar aangesien word vir ‘n
geldwa.
Skoolinspeksie,
‘n verwysing na ‘n kroeg vind ons ook hier.
Wie weet nog wat
is ‘n aanpassingsklas?
Of Zephyr-6?
Doekpoeding?
Kennetjie?
Die fantasie
rondom ‘n baber herinner aan Herman Charles Bosman se slang wat die kerk
verlaat het wanneer die dominee oor die sondeval preek. In “Oom Bertie se
baber” word die baber deel van die bestaan (liegstorie en oordrywing,
vanselfsprekend) en dit is een van die sterker wolhaarstories.
Besluit self of
Lourens Fourie se boek met jou praat. Dis kennelik gemik op die soort leser wat
op ‘n nostalgiese reis wil gaan en die goeie ou dae wil onthou.
Die eerste was
Sowaar as vet (2005). Hy skryf lirieke onder andere vir Thys die Bosveldklong.
Vir hierdie
leser het die meeste verhale ‘n klein suinige glimlaggie ontlok. Ja selfs oor
die vegetariese krokodil.
En die voorblad
is werklik niks om oor huis toe te skrywe nie, sowaar as wat padda manel dra.
Bestel by lapa@atkv.org.za
[Hierdie
resensie word met vriendelike vergunning van Die Burger geplaas.]
