Patrick Cullinan. Transformations.
Carapace poets, 1999. ISBN 1 874923 47 7.
Resensent: Joan Hambidge
Met onverdrote ywer verskyn daar Engelse digbundels by
die Snailpress. Carapace, 'n afdeling van die uitgewery, het sopas Patrick
Cullinan se Transformations uitgegee. Vir my gevoel word daar
dikwels te veel digters gepubliseer en 'n mens voel dat daar meer van 'n
kritiese siftingsproses behoort te wees.
Maar tussen die vele eendagsvliegies van die Engels
Suid-Afrikaanse poësie is daar Douglas Livingstone, Stephen Watson, Douglas
Reid Skinner, Ingrid de Kock en Patrick Cullinan, om 'n paar sterre uit te
sonder. As 'n mens egter na Leon de Kock en Ian Tromp se Penguin-uitgawe van
ons Ingelse digters hier te lande kyk, dan lyk die span maar bloedloos. En dat
daardie uitgawe as 'n represenstasie van ons digkuns voorgehou word, moet
beslis nog aangespreek word. Te veel is gemaak van sosiale tematiek en te min
van tegniek.
(As u mooi luister, kan u die wenkbroue hoor lig by
Faber & Faber. Goddank Eliot is dít gespaar.)
Transformations is geen groot bundel nie, maar dit bevat 'n handvol
gevoelig en ontroerend mooi verse. Ook
begin die bundel met 'n lykdig en spreek die grootste proses van transformasie
aan, te wete die dood. Met min woorde word die dood van 'n geliefde persoon
opgesom.
By Cullinan is daar 'n lewenswysheid wat in 'n gedig
soos “Love and war” wat 'n mens om die wysheid sal onthou:
And to my
friends I send
a
blessing:
The shock
of second sight.
But to
enemies I reserve
truth
absolute,
implacable
light.
In love
and war
you have
to be fair:
serve both
right.
'n Gedig soos “The construct” is 'n fraaie ars poetica.
Die digter ken sy beperkinge, maar tog moet hy steeds sy gevoelens verwoord.
Soos dit 'n digter betaam wat krities met sy bedryf
omgaan, is daar dikwels verse wat die cliché ontmasker of die ooreiste beeld
weer nuut maak, soos in “One night”.
Die bundel bevat ook vertalings en verwerkings van
Eugenio Montale wat in Afrikaans pragtig deur Rosa Nepgen vertaal is as Die geel van suurlemoene skyn(Tafelberg
Uitgewers, 1979). “Memory” is onder meer 'n vers wat 'n mens tussen die oë tref.
Die digter is al dikwels vir sy poësie bekroon. Dit is
poësie wat bly krap, 'n mens steur en weer laat terugblaai.
[Hierdie resensie word met vriendelike
vergunning van Die Burger geplaas.]
