Almal huldig jou tans om vrede,
vir die rol by die WVK as Dexter
in die oopmaak van ‘n wond.
Die insnyding word dehiscensie;
wondnate en suture oopgekrap
in ‘n land van skedelbene sinister.
Hoe jy telkemale versteld was,
selfs in trane uitbars oor dié stank,
dít onthou en registreer die optekenaars.
Dit is in jou verbintenis met die Dalai Lama
waar jou ware aard na vore kom:
die Weste versoen met die Ooste.
“Christus”, meen jy, “dié hoogtepunt
van God se openbaring aan ons” -
dalk nie die enigste weg en waarheid?
“Hoe kan ons namens God besluit?”,
sou jy later opmerk, want daar is ander
openbarings soos die epifanie, onverwags,
van onsigbare verbintenisse tussen ons,
die lewendes en die vertrekkendes
na daardie ruimte sónder letsel of wond.
© Joan Hambidge
