I
Dis nou maar eenmaal so met Woody Allen: hy is die meester van sub-teks. Hy maak 'n film oor die liefde teen die agtergrond van sy geliefde stad New York, en meer gebeur as wat die blote oog met 'n eerste oogopslag mag raaksien. Daar is kopknikke na Manhattan en Vicky Christina Barcelona, maar hier gebeur iets anders. Twee jongelinge besoek NY, vertolk deur Elle Fanning as Ashleigh Enright en Timothée Chalamet as Gatsby Welles. Ashleigh moet met 'n regisseur (Liev Schreiber as Roland Pollard) vir haar universiteitsblad 'n onderhoud voer. Gatsby het inmiddels geld uit dobbel gemaak en kan 'n heerlike tyd in 'n duur hotel bekostig.
New York het egter sy eie agenda, merk 'n karakter op en dis presies wat hier gebeur. Terwyl Ashleigh besig is met die interview, raak Gatsby toevallig betrokke by 'n klein film. Sy rolletjie is dat hy net 'n meisie moet soen, maar sy is die suster van sy eks wat alles van seksuele vermoëns weet. Ashleigh, op haar beurt, word weer ingekatrol by die intrige van die regisseur se produksiebestuurder, ene Ted Davidoff (Jude Law) wie se vrou hom verneuk met sy beste vriend. In die reën konfronteer hy sy vrou, terwyl Ashleigh hom bystaan. Die regisseur is soek; hy dink die rolprent is nie goed genoeg nie.
Ashleigh beland toevallig op die stel van 'n Franse hartebreker (Diego Luna as Francisco Vega) wat vir haar lieg dat sy meisie hom gelos het. Die pers slaan toe en sy is op TV as sy nuwe squeeze. Gatsby sien dit toevallig in sy hotelkamer. Hartgebroke in 'n kroeg ontmoet hy toevallig 'n gesellin.
Hy neem haar na sy ouers se party - wat hy probeer ontduik het - maar ongelukkig het sy tante en oom hom vroeër die dag in die MOMO raakgeloop.
Alles werk soos in die film soos 'n Franse klug. Misverstande, toevallige ontdekkings, leuens.
Die Wendepunkt is wanneer sy moeder hom voor stok kry oor sy gesellin. Hierdie konfrontasie is 'n hoogtepunt wanneer sy onthul sy was sélf 'n demi-monde in haar jeug. Sy het egter op haar man verlief geraak en wat haar seun as pretensie ervaar, was egter haar poging om te ontsnap van haar verlede. Sy ly steeds aan haar jeugdige oordeelsfoute. Cherry Jones lewer hier 'n vertolking wat 'n Oscar-nominasie waardig is.
In die briljante slottoneel nadat die Ashleigh bely niks het tussen haar en die akteur gebeur nie, is daar 'n koetsrit deur New York. (Sy moes immers holderstebolder met 'n reënjas die akteur se apartment verlaat weens die onverwagse terugkeer van sy vriendin.) Ons weet egter wat met koetse in sprokies gebeur.
Maar Gatsby kry koue voete, gee vir haar geld en keer terug - in Central Park - waar hy Shannon (Selena Gomez) ontmoet.
II
Humor is daar volop. 'n Verloofde wie se lag haar bruidegom so ontstig dat hy die troue wil kanselleer. Ashleigh wat hik wanneer sy seksueel opgewerk word. Roland wat dronk en onbeholpe raak. En 'n konfrontasie tussen huweliksgenote wat mekaar wedersyds van ontrouheid beskuldig. Die musiek - en Gatsby wat klavierspeel - gee iets melancholies weer.
III
Die film behoort aan Cherry Jones as Mevrou Welles. Met 'n hele paar Tony-toekennings agter die blad en 'n vertolking in The glas menagerie was sy 'n uitstekende keuse. En haar rol in 2018, Holly, the feministiese moeder van June/Offred in The Handmaid's Tale is met 'n Emmy bekroon. Verder is sy 'n openlike lesbiese vrou.
'n Mens kan gewoon A rainy day in New York gaan kyk net vir haar vertolking van die moeder wat aan haar seun haar donker verlede bely. Sy speel met haar oë en vertolk die diep ontnugtering wat haar jeugfoute ingehou het. Hierom haar soeke na welvaart. Haar stem is skor.
En dalk is dit presies wat Gatsby verstaan in die skokkende onthulling. Die lewe is kort en jy moet doen wat jou hart begeer. Hy weet immers wat dobbel behels!
IV
Kontroversie was daar rondom die film. Die MeToo-beweging het weer toegeslaan maar dit was Jones wat Allen verdedig het:
Cherry Jones defended Allen in April 2019, saying, “[...] I went back and studied every scrap of information I could get about that period. And in my heart of hearts, I do not believe he was guilty as charged [...] [t]here are those who are comfortable with their certainty. I am not. I don’t know the truth, but I know that if we condemn by instinct, democracy is on a slippery slope.
Jude Law was eweneens knorrig dat die film nie in die VSA uitgereik is nie en van die jonger akteurs het egter teen Allen gedraai. 'n Regter het hom in die 90er jare onskuldig bevind aan molestering en wel gemeen dit was simboliese bloedskande dat hy betrokke geraak het by sy aangenome stiefdogter, die kind van Farrow en André Previn.
Maar Mia Farrow en gesante hou die aantygings warm. Die dogter Dylan wat glo op sewe gemolesteer is (wat deur die regter verwerp is) bly eweneens voor in die koor (Dylan Farrow on Her Father, Woody Allen/ 'He's Lying and He's Been Lying For So Long' | Glamour. Besoek 11 November 2019).
Dit is wel noodsaaklik om te fokus op sy filmkuns en te kyk na die bakens wat hy gelewer het as rolprentmaker. 'n Morele oordeel oor iemand se lewe is iets anders as om sy filmkuns te verdoem of sensureer.
My gunstelinge:
Annie Hall (1977), Interiors (1978), Manhattan (1979), Love and death (1975), Zelig (met Saul Bellow en Susan Sontag) uit 1983. Hannah and her sisters (1986), Deconstructing Harry (1997), Matchpoint (2005) en Vicky Christina Barcelona(2008).
Kyk net na die uitstaande rolverdeling van die jongste rolprent:
Timothée Chalamet as Gatsby Welles
Elle Fanning as Ashleigh Enright
Selena Gomez as Shannon
Jude Law as Ted Davidoff
Diego Luna as Francisco Vega
Liev Schreiber as Roland Pollard
Kelly Rohrbach as Terry
Annaleigh Ashford as Lily
Rebecca Hall as Connie
Cherry Jones as Mrs. Welles
Will Rogers as Hunter Welles
Suki Waterhouse as Tiffani
Ben Warheit as Alvin Troller
Griffin Newman as Josh
Kathryn Leigh Scott as Wanda
Taylor Black as Dana
Don Stephenson as Bemelmans Bar Waiter
Tre Summers as Gripper James
