Hoe moeilik - nie waar nie -
om 'n dubbelbed reg te ruk
na 'n nag van drome en nagmerries.
Die dubbelbed bloot 'n benaming,
foutiewe beskrywing van die slaper,
enkel onder 'n duvet waar 'n gedig opgeskryf
in blou koki deur wind en wasmasjien verweer,
geduldig toesig hou oor ek en my en al die selwe:
Die Amasone
Net soms, net soms laat Hy van hom hoor:
skryf met ‘n penstreep teen die lug oral oor,
stuur ‘n teleks per aardbewing (woedend en koud)
of praat woordeloos in ‘n magiese oerwoud.
Nou is daar ellendes soos die korona-virus
en veral o waar o waar is die liefde
van voorverlede jaar? In watter herberg rus
daardie verdwene geliefde tans?
'n Nuwe vers vind nou 'n rusplek hier:
As
Soos die aarde om sy as draai,
so bly ons in die vergeetboek blaai:
indien ek jou nooit ontmoet het, was
al hierdie onthoue nooit 'n as.
© Joan Hambidge
