Bladsye / Pages

Sunday, September 20, 2020

Gedigte | Joan Hambidge - Twee verse | 2020

 Die groot Tempel 

Jdl

 

Is jy 'n Sondagdigter?, vra jy

op 'n keer. Neffens die Hanoi-stasie

sonder jou reisend voortvlugtend

tot in die Tempel van Letterkunde Van Mieu

en die Ba Din sq.

By die St. Josef Katedraal

neem ek 'n taxi tot by die Hanoi-stasie

na besoeke aan tempels en museums.

Wanneer begin 'n gedig?

Dalk die aand in die Hanoi-operahuis

'n paar blokke ver van die strafjaart.

Vreemde name en plekke en gewoontes

the making strange of things

beland in my notaboek vir 'n boodskap

aan jou, my toeverlaat en praatpendant.

In die katedraal onthou ek die saamsing

en voorlees uit Die Bybel, 'n geskenk

van my moeder toe geloof gehul 

was in voorskrif en bedompigheid

en 'n prediker gevind later

in 'n gasgevulde motor en in my jeug

dikwels die leviete voorgelees

met my vader die beskermheer

bid toe-oog vir ons Sondagmaal

waar die horlosie op die kerktoring

se wysters nou stilstaan 

in 'n Sabbat geroep chủ nhật,

chúa nhật soos die ander Sondagdigter

sondig sonderling hom oorgee aan 'n wandeling

in New Haven, Connecticut. 



***



Prosopopeia

 

vir Johan Myburg

 

By al die meesters

van dié onsigbare bedryf

staan dit opgeteken

dat jy moet buikspreek

jou lyf laat verdwyn 

soos 'n ratse koggelmander

 

met dakpansgewyse skubbe

en skerp punte

vir beskerming soos 

'n opgeblase keel om klanke

metries ritmies uit te koggel

om almal net weer lie te maak

 

te verdwyn in 'n bamboesstok

vir die sluikhandel van versreëls

of snags die huis se stilte

te jukstaponeer of uit 'n verre land

te dig oor die dor verlate land

sonder olywe en veels te min katedrale

 

wat naby is word ver

selde meer as 'n fragment

wat koggel-koggel uit die vergeetboek

van onthou vergeet 

agtervolg deur 'n rotskoggelmander

in die woestyn herinner

 

aan 'n kleurvolle pantserkoggelkopper

wat in Tanzanië snags onverwags

teen my spring en swart deeltekens

uitspoeg teen die wit muur 

swewend tot in hierdie gedig

asof hy beunhaas net vir my