Bladsye / Pages

Friday, August 21, 2020

Gedig | Joan Hambidge - Cartesiaan | 2020

 Cartesiaan  

VWL  

 

Ek is net lyf en gees, niks tussenin: 

niks van die kerk se "siel", die leë droom. 

Net boom en grond. Die dryfsand se sin 

is iewers wel slinks en slu bedroom 

deur Freud en Lacan - die gode van drieë. 

Hulle dink aan skakels: aan oorgange 

soos ego, id, superego, nes bedrieë: 

verbeelde, simboliese, Reële vir dié drange. 

Lyf: sy! die eerste wat ek ken! 

vol van  groot hobbels, eis haar weg 

na die eis van volmaaktheid as volheid. 

Gees: die knope van die onbewuste ren 

aan my in drome vreemd, só verontreg 

'n inbeweeg tot hierdie parodie: 'n kilheid.