Octavio Paz © Alberto Garcia
Tussen gaan en bly
Tussen gaan en bly weifel die dag,
verlief op sy eie deursigtigheid.
Die sirkulerende namiddag is nou ‘n hawe
waar die wêreld in stilte beweeg.
Alles is kenbaar en ontwykend,
alles is naby en onaanraakbaar.
Papier, boek, potlood, glas,
rus in die skadu van hul name.
Tyd wat in my slape klop, herhaal
dieselfde onveranderbare sillabe van bloed.
Die lig verander die ongeërgde muur
in ‘n spookagtige teater van afskynsel.
Ek bevind myself in die middel van ‘n oog,
kykend na myself deur ‘n ondeursigtige staar.
Die oomblik breek. Bewegingloos,
bly ek en ek gaan: ek is ‘n ruspose.
Octavio Paz
(Vertaling Joan Hambidge)